Branchenormen

Voor Bedrijfshulpverlening is er nauwelijks wetenschappelijke onderbouwing ten aanzien van kwantiteit en kwaliteit.

Het organisatiebeleid over BHV kent de volgende uitgangspunten:

• Risico gebaseerd: Niet de wet is leidend, maar de risico’s. De risico’s zijn geïdentificeerd, die welke van belang zijn, zijn verwoord in maatgevende scenario’s
• Brandveiligheid: wordt integraal benaderd (B/I en O zijn gelijkwaardig en kunnen tot op zekere hoogte uitgewisseld worden)
• Gelijkwaardigheid: De BHV is een uitvloeisel van de drie pijlers van brandveiligheid, de andere zijn: bouwkundige en installatietechnische. Het is een verplichte maatregel die je ook anders mag oplossen, zolang het maar even goed is.
• Brandveiligheid: wordt integraal benaderd (B/I en O zijn gelijkwaardig en kunnen tot op zekere hoogte uitgewisseld worden)
• Maximaal aanvaard risico: helder is dat veiligheid niet tot in het oneindige kan worden gegarandeerd. Ondanks veel maatregelen kan er voor worden gekozen om een bepaald verlies te accepteren om groter verlies te voorkomen.

Als branche norm kan bepaald worden dat:

• Het risico denken leidend wordt gemaakt t.o.v. norm denken
• Dit risico denken leidt tot prestatie eisen
• Het concept van gelijkwaardigheid wordt toegepast
• Er wordt gebruik gemaakt van een risicoprofiel gerelateerd aan de mate van niet-zelfredzaamheid van gebruikers (patiënten, bezoekers, medewerkers)
• Er wordt uitgegaan van een maximaal aanvaard verlies bij een incident
• Iedere instelling haar ambitieniveau ten aanzien van incidenten uitspreekt en verwoord in beleid

Gelijkwaardigheid betekent ook dat er minder dan voorheen stapeling van maatregelen nodig is. Nu wordt vaak vanuit een zuilgerichte wetgevingsbenadering én bouwkundige, én installatietechnische én organisatorische maatregelen geëist, zonder dat deze op elkaar zijn afgestemd. Het gelijkwaardigheid denken voorkomt dit.

Dit concept is nog nauwelijks doorgedrongen in de ziekenhuizen. Impliciet begrijpt iedereen dat de veiligheid niet onbeperkt opgeschroefd kan worden. Echter, het expliciet maken gebeurt bijna niet. Bijvoorbeeld: bij een brand in een patiëntenkamer kan het voor de veiligheid en ontruiming van de rest van de afdeling beter zijn deze kamer als verloren te beschouwen. Gelet op de snelle ontwikkeling en toxiciteit van rook zullen de aanwezigen al snel verloren zijn.

Echter, het denken van bijvoorbeeld verpleegkundigen is gericht op helpen. Het dan niet in actie komen betekent nogal wat. Voor IC’s, OK’s en andere afdelingen zijn vergelijkbare afwegingen te maken. Het is aan de RvB haar standpunt in te nemen en dit gedachtengoed te verspreiden. Hoé het in praktijk op afdelingsniveau wordt uitgevoerd is aan de afdeling.